útþrá hin eilífa útþrá

Sumir geta bara setið á sér alla ævi! Klárað skólann, fengið sér vinnu, mann, hús í Grafarholti, 4X4 bíl með barnastól aftur í, barn í barnastólinn, bang og ulafsen græjur, garð með heitum pott á sólpallinum,vildarkort sem safnar bara punktum, líkamsræktarkort í laugum og árlegar ferðir til kanaríeyja með sólbrunnum leiðsögumanni. Og þessir sumir una vel við sitt og grobbast í saumó meðan vinkonurnar taka andköf yfir nýjustu GK dragtinni. 

Svo eru aðrir sem þurfa endalaust að vera að rassakastast útum allt. Og þegar einu ferðalagi er lokið og foreldrar og vinir halda að viðkomandi sé loksins tilbúin að festa rótum er nýtt plan um ferðalag komið upp á borðið. Öll plön um nám, kærasta eða kærustur, barneignir og í þeim dúr, eru lögð til hliðar, pakkað í tösku og hoppað um borð. Og þetta er svo góð tilfinning að vera bara á ferðalagi þurfa ekki að hafa áhyggjur af morgundeginum eða deginum á eftir, að þurfa ekki að vakna fyrir eitthvað ákveðið sem er svo ekki víst að maður hafi áhuga á að gera, hvort sem það er vinna eða skóli. Kemur á móti að til að geta lifað svona, þarf maður að staldra við nokkra mánuði í senn, vakna í vinnu, safna pening, sem er svo sem í lagi þar sem afraksturinn af vinnunni er ferðalag í nokkra mánuði. 

Þið megið giska í hvorum hópnum ég er (eru þið að ímynda ykkur mig í GK dragt......) 

Athugasemdir

[ragnhildur (IP-tala skráð) 10.6.2006 kl. 16:04]

i feel you maður...ég er farin að halda að ég sé ekkert með svona mekanisma til að festa rætur...meira svona eins og þessar fjúkandi plöntur í villta-vesturs myndum....