af lirfum og fiðrildum

ég hata afbrýðisemi, eins og lirfa sem nagar sig hægt og rólega gegnum magann, lag fyrir lag. Þá finnst mér nú betra og skemmtilegra að vera með fiðrildin flögrandi um. En öfugt farið við náttúruna þá breytast þessi fiðrildi alltof oft í nagandi lirfur. Ætli hægt sé að fá magasár af afbrýðisemi....

Athugasemdir

[katrín atladóttir, 9.6.2006 kl. 10:48]

neeeh maður kemst yfir það þegar maður fattar að gaurinn á hvort eð er alltaf eftir að elska mann meira en nýju budduna en hann sættir sig bara við eitthvað annað því maður er sjálfur unavailable.. skiluru..

svona..