alltaf að læra

ég hitti svo lífsglaða manneskju í köben að ég varð pínu abbó! En það entist ekki lengi því ég ákvað bara að koppícatta það og það er alveg brilljant. Þá getur maður bara ráðið því hvort maður nenni að pirrast eða ekki. T.d í gær þegar ég fór að ná í pizzuna fyrir mig og brósa: 

Pizzustrákur: Hvað er nafnið                                                                                                                   

Ég: Það er annað hvort á inam eða ómar. 

Pizzastrákur leitar en finnur ekkert: Ha, einar eða.....

Ég: nei, ekki einar, Inam- I N A M

Og ekkert fann drengurinn svo ég fór útí bíl að hringja í brósa til að sjá á hvaða nafni það var. Þegar ég kom aftur var staðurinn fullur....pirraðist ég....nei ég ýtti því sko bara í burtu og beið í rólegheitum og horfði á fréttir í mute.

Ég: það er á inam

Pizzastelpan rosalega sveitt og stressuð, finnur pizzzurnar en á eftir að búa til brauðstangirnar. Þá fór allt í kaos og enginn vissi hvað átti að gera og allir  sem voru að vinna fóru í panikk. Ég beið í  5-10 eftir brauðstöngunum og kvaddi svo með bros á vör. Týpisk Inam.....dont think so! En þetta er miklu þægilegra fyrir sálina, prófiði bara og ef það gengur ekki þá er hægt að fá svona gleðilyf í apótekiinu!

Athugasemdir

[ragnhildur (IP-tala skráð) 4.9.2006 kl. 18:57]

hey, hvar eru myndir af latínó meistaranum?? maður er orðinn forvitinn bara.....