Samfélag

Ég gerði mér grein fyrir því ekki alls fyrir löngu að nú tilheyri ég pínulitlu samfélagi. Svona eins og smábæir útá landi eru. Og í litlum samfélögum þá talar fólk og það talar helst hvort um annað; hvað hinn eða þessi gerði þennan eða hinn daginn. Hvort þessi sé virkilega aftur farinn að fá sér í glas og hvort kerlingin sé enn og aftur farin að halda framhjá kallinum sínum. Þannig er það að einhverju leiti hér. Við þekkjum engan utan við skólann og við fylgjumst ekki með fréttunum (ekki af viti) og þær fréttir sem við fylgjust með eru þá væntanlega frá heimalandinu. Þannig er það stórmerkur atburður ef einhver prumpar í tíma, verður of fullur, kyssir þennan frá Kanada eða hvað svo sem það er. Bros framan í kennara og daginn eftir er sá (oftast sú) hin sama að reyna að komast í brókina hjá honum til að ná prófinu.

Heima er þetta öðruvísi. Þá á maður sína skólavini og svo vini utan skólans. Þannig fær maður einstaka sinnum pásu frá skólanum og fólkinu sem honum fylgir og getur gleymt sér í einhverju allt öðru. Talað um eitthvað annað en komandi próf eða samnemendur. Ekki misskilja mig.....ég er ekkert vansæl en ég fór að hugsa um þetta áðan. Það er slúðrar fram í fingurgóma. Fólk brosir framan í samnemendur sína og um leið og sá hinn sami snýr sér við er ný saga spunnin upp. Ég er ekki að segja að ég taki ekki þátt í þessu, en ég hef ekki svo gaman að því. Mig langar helst að tala um eitthvað annað en eilíflega um samnemendur mína enda eru margir sem ekki ætti að eyða orðum um eða á.  

Hugsanlega er þetta aðeins ýkt hjá mér en svona í grófum dráttum þá á þetta við. Það er sumsé smábæjarfílingur í stórborginni.  Ég hef aldrei verið mikið fyrir að tipla á tánum í kringum fólk og ég hafði ekki hugsað mér að byrja á því hér. Þannig ætla ég að brynja mig við öllum slúðursögum sem hugsanlega gætu spunnist um mig og vinsamlega benda fólki á að ég hafi sem minnstan áhuga á að heyra þær. 

Gott plan er það ekki? 

Promið

Það hafa verið einhverjar vangaveltur um það hvernig hið svokallaða prom fór. Mjög líkt og gamlárskvöld; þegar maður hlakkar alvega svakalega til og svo þegar á hólmann er komið þá er það allt í lagi; ekkert spes.  Og ég verð að segja að ég er ægilega ánægð með að vera ekki amerísk eða hafa búið í ameríku. Prom eru hálfasnaleg; þau snúast um að klæða sig eins og ofskreytt kaka og meheheast fram og til baka. Ekki að það hafi verið þannig á laugardaginn, en það var þannig fílingur einhvernveginn.

Lokasniðurstaða....promið var fínt og ég ætla aftur á næsta ári, ekki spurning. En ég ætla ekki að búa til skýaborgir í kringum það.

Ég fékk högg í andlitið í dag þegar anatómíukennarinn tilkynnti okkur það að það yrðu entrance spurningar á lokaprófinu. Sem þýðir að ef ég get ekki svarað einni spurningu um bein eða vöðva eða liðamót þá fell ég á öllu prófinu. Sumsé.....ein skitin spurning um eitthvað bein og ég get fallið á 40 spurninga prófi; hressandi!

 Er að horfa á sjónvarpið núna....ná mér niður og svo býst við að ég snúi mér aftur að bókunum!

Varúð blót

Djöfull er túr asnalegt fyrirbæri og leiðinlegt og pirrandi og öll vond lýsingarorði sem til eru. Ég vorkenni öllum konum sem heita Rósa í ljósi þess að það er oft talað um að Rósa frænka sé heimsókn og hún stoppar helst alltaf í viku. Ekki myndi ég sakna hennar.

Þegar hún kom fyrst í heimsókn sagði ég við mömmu hvað það hefði verið miklu sniðugra ef þetta gerðist bara í gegnum nefið og maður gæti snýtt því út í einni gusu. Er ekki alveg viss um hvort ég sé ennþá á því en það fer í taugarnar á mér að geta ekki stjórnað þessu. Ég vil helst geta stjórnað mínu lífi hvort sem það er líkamlegt eða andlegt.

Farin í ræktina! 

Furðulegt fyrirbæri

Alltaf þegar ég fer í verklega anatómíu fara garnirnar að gaula í mér. Og ég borða ekki einu sinni kjöt... Ég veit ekki hvað kemur þessu af stað en jafnvel þó ég fái mér að borða áður en ég fer inn, þá undantekningarlaust verð ég svöng með hendurnar á kafi í vöðvum og fitu! Skil þetta hreinlega ekki, engan veginn. Og nú er það orðin lenska hjá bekkjarfélögum mínum að spyrja hvort ég sé ekki að verða svöng. Kannski leynist í mér svakalega kjötæta sem bíður eftir að brjótast út og gæða sér hinu ýmsa kjöti!

Yess

Mér gekk vel á efnafræði prófinu. Það er alltaf hressandi!

Pre-prom

Mér finnst megafyndi að ég sé að fara á einhverskonar prom. Ég veit um tvær stelpur sem ætla að láta gera eitthvað stórkoslegt við hárið á sér, ég veit um eitt par sem ætlar að dressa sig í stíl (viktoría/david beckham style).

Ég keypti mér nýjan maskara í dag þar sem ég hef grun um að hann sé að verða díhædreaður. Oftast nota ég maskara þangað til hárin eru nánast fallin af þeim. Í þetta skiptið ákvað ég að vera vitur fyrirfram. Ég þyrfti helst að kaupa mér strapless bra þar sem kjóllin nær útá axlir, litlar töflur þar sem ég hef grun um að ég eigi eftir að misstíga (gerist ansi oft) og annaðhvort að fá lánað "kápu" eða kaupa eina slíka. Eða kannski ekki.....veit ekki alveg. Gleymum ekki sokkabuxunum þar sem það er skítakuldi. 

Hef grun um að á laugardaginn eigi eftir að sitja í sófanum og hugsa um alla þessa hluti, fresta þeim þangað til ég veit það er of seint og þá fara í fýlu og annaðhvort ekki fara eða.....þeir sem þekkja mig vel vita hvað.

En ég ætla að drulla mér að versla hugsanlega eitthvað á morgunn!

Nánari fréttir síðar.

Og svo vil ég þakka innilega vel fyrir hvað fólk er duglegt að kvitta fyrir sig. Það er sko teljari og ég myndi sjá það ef það væru 0 heimsóknir..... 

Brrr....

Það er kalt. Það snjóaði í gær. Ég varð dáldið sár þegar ég sá að það væri snjókoma og ennþá svekktari þegar það glamraði í tönnunum á mér þegar ég fór út. Og jafnvel þó hitamælirinn segi að það sé 3 stiga hiti þá er eins og það sé 5 stiga frost. Og ég þoli ekki rúdolfsnef. Reyndar sagði Katla mér það að hér getur orðið allt að 20 stiga frost.....ha? Þá frjósa líffærin örugglega inní mér og ófætt piss líka; þannig ég fer að pissa ísmolum.

Ég er að fara á ball á laugardaginn og ég ætlaði að fara berleggjuð í stuttum kjól, ræt! Ég fæ netta blöðrubólgu við hugsunina. Fæ mér sokkabuxur eða fer bara í kraftgalla. Það verður samt gaman að dressa sig upp....ég ætla á háum hvítum/gylltum hælum og ég ætla ekki að fara með deit. Ég ætla að sýna þessu blessaða fólki að maður þarf engan strák til að skemmta sér. Við ætlum að fara þrjár saman stráklausar og glæsilegar. Erell heldur að ég muni svíkja hana ef mér verðuð boðið en ég er með svar á reiðum höndum: "No thanks, I'll rather go alone, but see you there".  Reyndar tel ég litlar sem engar líkur á því að einhver gerist svo hugrakkur að bjóða mér......mehehehe!

Verð að drífa mig í tíma! Ætla að labba og brenna og labba svo hundfyrirbærið sem er að passa í kvöld. Læra og horfa á despó eða ugly betty áður en ég læt mig dreyma um havæ og sól! 

Síðla kvölds

Ég var að lesa gamalt séð og heyrt áðan. Magnað hvað þeir ná að ráða til sín lélega penna og ennum magnaðra hvað þeir geta gert ómerkilega hluti merkilega með því einu að bæta upphrópunarmerki aftan við hverja setningu! Ég var að lesa um sexíustu mennina í fótbolta; hvernig þeir tæla íslenskar yngismeyjar með frábærri fótafimi sinni og fá þær þannig til að hugleiða hvort bólfimin sé þeim eins leikin. Og alltaf er klikkt út með að þeir eigi unnustu eða heitkonu; hrottafengin illgirni. 

Svo las ég líka um Þorgrím Þráinsson; aðalátrúnaðargoð Lyga. Hann, Þorgrímur, segir að líkamsrækt sé ekki bara til að halda sér í formi heldur sé það gott fyrir sálartetrið og að halda geðheilsu líka. Maðurinn fer sex sinnum í viku í líkamsrækt og þegar hann á frí á sunnudögum þá fer hann samt niður í Laugar til að fara í spa. Ef þetta er að halda geðheilsu þá er ég löngu farin af geði ásamt meirihluta fólks almennt. En hann má eiga það að hann er með afskaplega girnilegt sixpack og ég myndi glöð gefa upp þvottavélar ef ég mætti......þvottabretti; segi ekki meir. Ég myndi ekki vilja eiga mann sem hefði meiri áhuga á lóðum en mér og heimtaði svo soðinn kjúkling með engu salti. Ó nei.

Reyndar ákvað ég um daginn þegar ég var að kyngja síðasta bitanum af pizzu löðrandi í olíu að kannski væri kominn tími til að hætta að troða í sig súkkulaði og subbuskap. Er búin að fara tvisvar ág grænmetismarkaðinn síðan þá.....það eru ca. 4 dagar síðan ég ákvað þetta. Þannig nú ætla ég að reyna að borða banana í staðinn fyrir súkkulaði, praktiklí það sama: rembast við að opna; eitt, tvö, þrjú ég ét þig nú. 

Það er ein stelpa í bekknum sem er rosalega dugleg við að bíttast á munnvatni við strákana. Ég var að spá í að taka þessu sem áskorun en ákvað svo að hætta við. Líkurnar á að tapa eru of miklar og hún er eiginlega búin með alla sætu strákana.  Reyndar erum við ágætis vinkonur enda er hún dönsk með bein í nefinu og húmor sem takmarkast ekki við túrbletti í buxum (ekki að ég hafi orðið vitni af því en það er svona norskur húmor) eða eitthvað því um líkt. Ég er nefnilega með svo þroskaðan húmor eins og þið öll vitið. 

Ég er á smá bömmer; ætlaði að leggjast uppí rúm og horfa á despo (ég er nefnilega orðin prófessor í dánlódi) en svo var mappan bara tóm og ekkert nema autt blað sem vildi hvergi opnast. Mikil vonbrigði en heppsilegt (Hans Orri) fyrir ykkur.

Bið að heilsa Þorgrími.

 

Bloggleti, tilhlökkun og.......

Ég veit ekki hvurslags leti þetta er í mér að nenna ekki að skrifa nokkrar línur. Er að því núna þannig það er ágætt. 

Er að fara í próf á fimmtudaginn og svo er próffrí í þrjár vikur; stormurinn á undan logninu því svo tekur við heljarinnar prófatörn sem teygir arma sína rétt yfir jólin. Ég ætla nú samt ekki að láta það stoppa mig við að heiðra landann með nærveru minni. 

Það er einhver ritstífla í gangi akkúrat þessa stundina þannig ég læt þetta nægja þangað til ég hef gramsað og fundið eitthvað skemmtilegt í hugsandanum.

Og já.....Trausti; ungverski kærastinn er frá og með deginum í dag liðin tíð. Ég kýs að kalla hann ungverska vininn. 

Krap in a bag

Ég á ægilega erfitt með að þola að það sé alltaf nauðsyn að setja fyrirsögn fyrir hverja færslu. Þetta minnir mig á "gamla dag" þegar ritgerðinni var lokið og svo var næsta task að finna viðeigandi fyrirsögn. Svo skilst mér að fólk þurfi að framkvæma allskyns útreikninga til að geta kommentað á færslur....það er kjánalegt. Hugsanleg ástæða: Fólkinu á blog.is finnst íslendingar slappir í stærðfræði og hafa þar með ákveðið að taka málið í sínar hendur. 

Þjóðverjarnir sem búa tveimur hæðum fyrir neðan mig eru með partý. Músíkin er há en skvaldrið er jafnvel hærra og það er á þýsku. Í rauninni er þetta eins og að vera staddur í miðju mávageri.....mann langar að komast sem fyrst í burtu eða allavega fjárfesa í eyrnatöppum. Ég vorkenni þjóðverjum að eiga svona ófallegt tungumál (engir fordómar í þessu). Það eru nokkrir af þessum þjóðflokki með mér í bekk og þau virðast öll heldur óáhugaverð....ég vissi nafnið á einum og hann er farinn aftur til Þýskalands til að læra þar. Ástæðan fyrir að ég vissi nafnið hans var því hann var sætur og ef mér fannst hreimur óvervelming þá setti ég hann á mute og horfði í staðinn. 

Ég er að fara í próf á mánudag og þriðjudag. Anna er að koma á morgunn þannig ég ætla snemma í háttinn, vakna snemma og nota daginn í að rýna í bækur. Það virðist vera sem ég sé stærðfræðifötluð...reyndar gekk mér vel á stærðfræðiprófinu en nú er biophysic að nálgast og þetta er hin mesta vitleysa. Til hvers þarf ég að vita radíus á bolta sem dettur úr 18 metra hæð á hraða 6 metra á sekúndu til að verða dýralæknir; ég hafði hugsað mér að reyna að lækna dýrin ekki henda þeim fram af húsum eða láta þau sökkva í kvikasilfri og svo reikna hraðann eða massann útfrá því. Svo er kennarinn líka hálfgerðum þrolli...allir útreikningar eru vitlausir hjá honum og hann "óar" hægri vinstri eins og madman. Nenni ekki að skrifa um hann, það fær hárin til að rísa!

Hlakka til að koma heim og skoða Kút Írisar og Traustason og knúsa hundana mína. Ég ætla að fá mér hund eftir jól.....ég get ekki án þeirra verið. Það er líka hressandi að fara í göngutúr á kvöldin áður en laggst er til hvílu. Talandi um það....ég held það sé kominn tími til að svífa í draumalandið. 

Góða nótt!