Ekki búast við blogggleði

Ég er í neikvæðiskasti þessi dagana. Labba um með fýlusvip og nenni helst ekki að tala við mann og annan. Mér finnst ég ekki læra nóg en samt finnst mér ég alltaf sitja við skrifborðið mitt og alltaf vera með krampa í kálfanum því ég sit svo kjánalega. Kannski er leki einhversstaðar og það sem ég les eða það sem er sagt í tímum lekur einhversstaðar út og nær þannig að flýja þetta nöturlega heilabúa.

Það voru rúmlega 70% sem fengu núll í anatómíu II prófinu. Ég var ein af þeim....því ég gat ekki fyrstu spurninguna. Og af öllu prófinu þá var ég með fyrstu spurninguna ranga og kannski þrjár í viðbót, eða fjórar. En það er enginn miskunn hjá Magnúsi þegar hann er í Búdapest. 

Ég verð að fá heillastjörnu í heimsókn fyrir næstu viku. Það eru tvö próf og ég hef á tilfinningunni að ég hafi aldrei heyrt það sem um er að ræða áður. Vonandi er þetta ímyndun......en ég hef grun um annað.

Hlakka til að fá mér nýja tölvu....mín er fáránlega hávær og það er eins og hún ætli að láta lífið innan skamms. Það suðar og nuðar þegar hún vakir. Ég hef grun um að þetta sé viftan og ég hef ákveðið að kenna ákveðnum manni um þennan krankleika sem hrjáir tölvuna.

 

 

Nýtt feivorít

Jibbí kóla er nýja uppáhalds seyið mitt. Alltaf þegar eitthvað gott gerist þá segi ég eða hugsa "Jibbí kóla". Ég festist í bakinu í gær og eins og hver maður getur ímyndað sér var jibbí kóla það síðasta sem kom upp í hugann á mér. Í dag er ég betri en það er einhver bölvaður og ansans seiðingur í mjóbakinu á mér. Þar af leiðandi sit ég með glas af 400 forinta (133 kr) rauðvíninu sem ég keypti í gær og svei mér þá....það bragðast alveg hreint ágætlega. 

Helgin framundan er löng. Það er frí á mánudag og þriðjudag og þar með virðist sem Búdapest sé að fyllast af íslendingum. Tvær frænkur verða hér yfir helgina, einhver fjöldi af íslendingum frá læknisfræðinni í Debercent. Ég býst því fastlega við að kjafta á ástkæra ylhýra yfir helgina.....og ætla að byrja að kjafta í kvöld þegar ég hitti frænku og Kötlu. Annars er ansi gaman að því hvaðan fólk giskar á að ég sé ef það dæmir útfrá hreimnum; ég hef fengið Grikkland, Pakistan og ýmislegt fleira og þegar ég segi fólki að ég sé reyndar frá Íslandi þá tekur það andköf og segir "But you have totally a greek accent".....hef aldrei komið til Grikklands.

Ég býð reyndar spenntust eftir heimsókn frá feitu töntunum frá Íslandi (þær eru reyndar ekki feitar en það er svo skemmtilegt að segja feitar töntur). Fyndnast er að kalla þær töntur....töntur eru tvær feitar kellingar með muffins í viskustykki, rósóttan klút um hausinn, rauðar kinnar og dökkblátt eða grænt pils  og svo hvít svunta. Gaman væri að sjá íslensku tönturnar (yfirmenn mína) í þessari múnderingu. 

Yfir og út, ég sé að ég þarf að fara að koma mér í dinner. Eins gott að dúða sig...það er skítkalt úti. Býst við að ég fari í jakkanum sem ég elska en menn (allavega einn) álíta mig vera litla búttaða buddu ef ég er í honum. Þeir taki það til sín sem það eiga......

Og......mér finnst ægilega gaman að fá comment. Síðasta færlsa innihélt eitt komment; takk Katrín! 

Afsakið slugsaskapinn

Ég hef verið með hausinn á kafi í hauskúpum, lífrænni stærðfræði (sem er það vitlausasta sem ég veit um) og lífinu almennt. Og þegar þannig stendur á þá myndast stífla í heilanum sem veldur því að erfitt er að skrifa skemmtilegar færslur. Þannig ef til vill væri ráðlegt að hætta að lesa hér og snúa sér að mogganum nú já eða Séð og heyrt.

Ég er að fara í tvö próf á morgunn; anatómíu og stærðfræði. Anatómían er að sjálfsögðu á ókristilegum tíma og varir í 18 mínútur og stærðfræðin beint á eftir og varir í 90 mínútur. Síðasta anatómíupróf gekk ágætlega þó ég hafi ekki verið ánægð með útkomuna...að sjálfsögðu kvartaði ég og kveinaði í Kötlu og flatmates sem sögðu mér að halda kjafti og vera ánægð. Eftir að hafa heyrt hver meðaleinkuninn var ákvað ég að vera semiánægð með árangurinn. Hef grun um að ég eigi ekki eftir að ná eins árangri á morgunn þar sem það eru tveir hlutir sem sitja í heilanum en það ætla ég að vona að ég fái ekki núll eins og 40 og eitthvað prósent fengu á fyrsta prófinu!

Buffy flutti inní dag og verður hér í ca. viku. Þannig ég hugsa að kvöldin mín fari í göngutúra og henda dóti hingað og þangað til að þreyta dýrið fyrir svefninn. Áðan pissaði hún á mottuna fyrir utan hurðina þar sem gamla konan á heima. Ég vona að sú gamla sé með lélega sjón og ónýtt lyktarskyn; annars á ég vona á skotárás á ungversku.

Ég fékk óeðlilega löngun á föstudaginn að labba niður Laugarveginn. Hugsanlega vegna þess að ég var að hlusta á Walk on the wild side með Lou Reed. Ekki að það sé wild walk að labba niður Laugarveginn. Ef ég gæti labbað niður Laugarveginn myndi ég eflaust koma við á Mánagötu til að skoða litla barnið sem vippaði sér í heiminn fyrir ca. þremur vikum. Svo myndi ég koma við á te og kaffi á og fá mér góðan kaffibolla, fara til Hansel og Katie; hlusta á heimi og drekka viskí og síðast en ekki síst dansa villtan trylltan dans á kúnni með samkynhneigða fólkinu. Koma við á devítos, setja of mikinn chilli á pizzuna og labba svo heim með eldglæður útum munnvikin.  Hugsanlega myndi ég rabba við múttu og jafnvel klappa hundunum mínum.....nei annars; pottþétt.

 En ekki hafa áhyggjur að ég sé að drepast úr heimþrá. Það er ekki tími til þess; reyndar hef ég ekkert tíma til að vera að skrifa færslur heldur. Og þar með ætla ég að kíkja á anatómíuna og jafnvel gæla dulítið við stærðfræði.

Confession

Ég elska súkkulaði...

Örblogg

Vonandi er tölvan mín laeknud. Ég fae ad tala vid laekninn í dag, aetla ad kaupa handa honum raudvín sama hver nidurstadan verdur. Fréttir af sjúkrahúslegu hennar hafa verid nokkud gódar; tannig vid sjáum.

Ég er enn ekki búin ad fá útúr fyrsta prófinu vegna slugsaskap í einhverjum gaur.

Er ad fara í tíma núna og reyna ad átta mig á fyrirbaerinum sem umlykur hugsandann!

Sorgardagur

Á tridjudaginn haetti tölvan mín ad anda. Ég reyndi allt sem í mínu valdi stód til ad lífga hana vid en allt kom fyrir ekki; í stad undurfagurs suds var komid ógedfellt klikk. Ég lét einn af torpslaeknunum líta á hana og hann sagdi mér ad hardi diskurinn vaeri í einhverju lamasessi. Ég fór til ad fá annad álit og tad sama var upp á pallbordinu. Í fjóra daga hef ég verid án besta vinar míns og mikil sorg hefur ríkt í tridja herberginu á Csengery utca 57...tad er bara ekki eins án hennar. 

Ég held ad endalokin séu ad nálgast fyrir tölvuna mína. Í sex ár hefur hún tjónad mér afskaplega vel og aldrei ordid alvarlega veik. Ef töfralaeknirinn í Búdahlídunum getur lengt aevi hennar um tvo mánudi verd ég takklát en eftir tvo mánudi mun ég fá mér nyjan besta vin sem á myndavél. Teir sem vilja minnast tölvunnar minnar er vinsamlegast bent á ad hafa samband vid módur mína í Stangarholti 24 og hún mun gefa upp reikningsnr. Útförin mun fara fram, vonandi ekki fyrr en eftir tvo mánudi, med powerpointsjóvi sem verdur varpad af nyja vininum; tessum sem á myndavél.

Helgin framundan sem mun ad öllum líkindum fara í saelgaetisát og laererí fyrir tetta stóralvarlega 18 mínútna próf. 

Post weekend

Afsakið bloggleysið! Hér með kemur ein stutt færsla, einfaldlega vegna þess að vinur minn situr hérna hliðina á mér og er að glugga í séð og heyrt. Ég hef grun um að hann skilji ekki orð af því sem hann er að lesa en það má alltaf geta í glufurnar. 

Annars er allt gott að frétta. Átti góða helgi sem innihélt göngutúra með hunda; Buffy og Berlious, dulitla bjórdrykkju (alls ekki mikið á íslenskum mælikvarða) og svo eldaði ég. Ég ákvað á laugardeginum að það væri komið að mér að elda....skundaði útí búð til að kaupa innhaldsefnin. Það reyndist þrautinni þyngri í ljósi þess að allt sem ég var að lesa var á ensku og það sem þurfti að kaupa var á ungversku, það tókst.  Af einhverjum ástæðum fékk ég svo stresskast, því var eytt snarlega þegar Gábor dró mig með í Critical mass sem er eins og bílalausi dagurinn heima nema hér er götum lokað og fólk hjólar einhver ósköp. Stressið fauk út um gluggan og ég var sæl og rjóð.

Matargerðin tókst stórkostlega enda var ég með tvo mjög góða hjálparkokka. Á boðstólnum var dýrindispæella...nammnamm! 

Þannig í heildina var helgina mín frábær sem er mjög gott þar sem næsta fer í væntanlega í lærdóm fyrir anatómíupróf sem fer fram klukkan sjö á mánudagsmorgunn og stendur yfir í 18 mínútur......hver planar svona? 

Týpískt!

Ég gleymdi nikótíntyggjóinu mínu í tíma í gær. Það voru sex eftir, mikil sorg ríkti í ca. 5 mínútur. Þessir tímar eru líka svo hægir að það hægist á allri heilastarfsemi þegar hið gagnstæða ætti reyndar að gerast heldur.  

Ég missteig mig í líkamsrækt í gær. Í þetta skiptið var það vinstri fóturinn.....Ég ákvað að hvíla mig í þrjár mínútur og halda svo áfram. Mér fannst ferðinni illa varið hefði ég ekki haldið áfram (það tekur mig korter að fara í líkamsræktina). Enda fann ég ekki svo mikið fyrir ökklanum. Og ég held að líkamsræktarkennarinn hafi álitið mig mikið mikilmenna fyrir hörkuna þó svo ég sé ekki alveg viss hvort hún hafi verið að brosa til mín eða bara gretta sig í armbeygjunum.

Í morgunn vaknaði ég og mér til mikillar gremju er mér ekki bara dáldið illt í ökklanum heldur hef ég grun um að partýpúkarnir sem tóku sér bólfestu í hálseitlunum á mér séu komnir aftur. Kyngja er óþægilegt og ef ég þreifa á eitlunum þá eru þeir ögn stækkaðir. Los streptococcus might be back in da house. Þannig ég þarf að drífa mig til læknis, fá sýklalyf og þá verða þeir farnir innan nokkurra daga. 

Ég keypti ný sængurver á sængina mína og koddana (er með þrjá....þvílíkur lúxus). Sængin er eins og anorexíusjúklingur í fötum af Eika feita. Og ég keypti of stórt lak....ástæðan; ég var komin með mikinn búðarkvíða og vildi komast út hið snarasta og reif það sem fyrir var og henti í körfuna. Ikea er fínn staður en mér finnst mjög óþægilegt að komast ekki út þegar ég vil komast út, heldur þarf maður að ganga einhverja ranghala til að komast að útganginum. 

Þar til ég nenni næst!

Heppsilegt!

Það er ansi heppilegt að Katla, sú íslenska, sé eins skemmtileg og hún er. Hún hefði nefnilega getað verið ljót, leiðinlega feitabolla.  En neibbs; alger megabeib og skemmtileg. Þessir tveir hlutar fara nefnilega ekki alltaf saman; ég þekki svoo margar stelpur sem eru algerar beibur en um leið og þær opna á sér munninn þá hrynur allt saman eins og spilaborg og út vellur leiðinlegasta vella sem sögur fara af. Og sem betur fer nennir hún að draga á eftir sér nýju íslensku stelpuna með harpa íslenska hreiminn. Það hefði verið megabömmer ef henni hefði líkað illa við mig.....

Ég talaði við afskaplega myndarlega ungverskan mann í gær. Hann heitir nafni sem er ógerlegt að bera fram en það byrjar á joð þannig við köllum hann jonni. Þannig er nefninlega mál með vexti að drengirnir í dýralækninum eru alls ekki myndarlegir. Frábært að þeim finnist dýr æðislega og allt það en......common, einn myndarlegur væri nóg fyrir mig......enginn! Sem gerir það að verkum að ég hlusta betur í tíma og fylgist með kennurunum því það er ekkert fyrir mig að sjá í bekknum.  Ef ég aftur á móti væri lesbísk þá myndi ég lítið fylgjast með í tímum; ljóshærðar, bláeygðar og mjónur er það sem einkennir bekkinn.

Verð að leggja mig því í kvöld er mexikanó götupartý og það er eins gott að vera hress á þannig kvöldum....

 

 

Punktar

Þar sem ég er alltaf að gera punkta og skrifa eitthvað í skólanum ákvað að ég að í dag væri góður dagur til að gera eitthvað álíka í blogginu!

• Ég var ægilega glöð þegar ég komst að því að rúmið mitt er stórt og mjúkt og þægilegt. Keypti á það tvo nýja kodda en fattaði svo að ég á ekki nóg og mörg koddaver.
  
• Ikea er ekki staður sem ég myndi vilja vinna á. Maður þarf að ferðast töluverða vegalengd til að komast út. Slæmt fyrir fólk sem hatar búðir.
  
• Hér dugar ekki að brosa framan í afgreiðslufólk; sjaldnast er brosið endurgoldið og satt best að segja held ég að fólk haldi að ég sé eitthvað eftir á; alltaf með eitthvað kjánabros.
• Lásinn sem ég keypti á hjólið er kjánaleg stór; ca. þrjú kíló og í hvert skipti sem ég nota hann þarf ég að nota vöðvana. Skilst að þetta sé lás á mótórhjól.
• Þegar ég sé hjólabúð (hvar sem þær eru) þá ætla ég að kaupa lás og kúl hjálm, væri ömurlegt að láta keyra á sig og verða grænmeti.....það væru peningar í vaskinn.
• Ég er alltaf of snemma í því. Mæti undantekningarlaust of snemma. Tímaskynið mitt er ekki alveg í lagi. En það betra að vera of snemma í því en seinn. Versta martröðin er að koma of seint í tíma og detta og vera með atriði.
  
• Það er ekki rigning hér eins og heima......samt sem áður næ ég alltaf að klúðra klæðaburðinum og er þar með alltaf annað hvort of heitt eða of kalt.
  
• Ég þarf ekki að nota hárnæringu með þetta vatn. Hárið á mér er mjúkt hvort eð er. Aftur á móti tekst mér ekki að finna gott sjampó.
• Ég er komin með æði fyrir pestó.....verst að ég kann ekkert að elda.
  
• Bað Ómar um að senda mér einn af kínverjunum sem hann býr með til að búa til mat handa mér....fordómar; ég meinta það ekki þannig.
• Það er bar innan skólalóðarinnar; minnir til helst á Sirkus nema reykurinn er helmingi meiri en á góðu laugardagskvöldi og gott ef ég fauk ekki heim síðast.
• Varðandi reykingar; hér reykja allir og þá meina ég allir. Ég hef aldrei tuggið eins gríðarlega og ég geri hér.
  
• Ég þarf að fara í matvörubúð....ég hata matvörubúðir og enda alltaf á því að kaupa eitthvað algerlega óþarft. Á morgunn ætla ég að búa til lista áður en ég fer þannig ég endi ekki með körfu fulla af ógeðslegum núðlum.
  
• Gott ef ég fari ekki að koma mér af stað.....jafnvel þó ég eigi ekki að mæta fyrr en eftir 45 mín. Hugsa að ég fái mér kók áður en tíminn byrjar.
• Einhver sagði að kókið hér væri hugsanlega crap....kemur í ljós að það er alls ekki slæmt. Það er vatnið ekki heldur!

Later aligator